Stojąc w kolejce z dzieckiem - to ...

Sytuacja z życia: rodzina idzie na imprezę, niektóre bardzo ekscytujące wydarzenie. Zabierz dzieci (3,5 roku i 5 lat). Dzieci uwielbiają. Tylko tutaj, nikt nie spodziewał się, że trzeba stać w kolejce przez co najmniej 20-30 minut. Co to jest na 20-30 minut w kolejce do dziecka?

To jest bardzo trudne, to jest trudne i prawie niemożliwe dla dzieci do 9 lat, od dzieci nie mogą po prostu stać i nic nie robić. To po prostu nie może sobie pozwolić, ponieważ ich psychika jest dostrojony do poznania tego świata, wszystko wydaje się bardzo ciekawy i atrakcyjny. Dlatego też, wszystko dla dziecka - jest coś dziwnego i wymagający niemożliwe, że jest, właściwości psychiki, że dziecko nie jest jeszcze rozwinięta - a mianowicie, samowola. To jest dowolna, świadomie zachować się w stanie spoczynku, motywowania siebie streszczenie wynik.

Tak więc, chcę powiedzieć, że popyt z dzieckiem spokojnie stać w kolejce, czy nie hałasować, nie przeszkadzają - to samo, co z prośbą niewidomych powiedzieć, że był czerwony i niebieski, co nie. Proces ten powoduje poczucie dziecka niższości i urazy, myślenia, "Co robię źle ponownie?", "Dlaczego rodzice złość i irytację?", "Nie mogę znieść wciąż próbuję, ale jakoś nie mogę, chyba ze mną, że coś jest nie tak "," Gdy wymagana jest rodzice, to mogę, ale jakoś to nie działa, to znaczy, że się ze mną, że coś jest nie tak. " Kiedy rodzice, z powodu nieznajomości funkcji wymaga dziecko, że, ze względu na właściwości biologiczne lub psycho-fizjologiczne dać nie może, może on zacząć tworzyć niską samoocenę i poczucie niższości.

Co robić? Aby zbadać właściwości rozwoju dziecka do wymagań proporcjonalnie do możliwości.

Sponsorem naszego bloga jest sklep z meblami dla dzieci babymeble.pl oferujący przede wszystkim łózka dziecięce: http://www.babymeble.pl/lozka-dla-dzieci-drewniane-k85/

Bądź w kontakcie z dzieckiem

Rodzice początkowo wielki błąd, wierząc, że ich dzieci rodziły, należy wyłącznie do nich. Nie, oczywiście, z punktu fizycznego i biologicznego widzenia, to jest naturalne. Jego narodziny i przetrwanie w pierwszych latach życia dziecka, oczywiście, zawdzięcza rodzicom. Ale dalej. Wtedy rodzice obserwują rozwój całkowicie odrębnej tożsamości z nich. Bezpłatne osobowości.

Wolne nie w kategoriach finansów, miejsca zamieszkania, to jeszcze raz dziecko otrzymuje od jednej rodziny, w których miał szczęście urodzić. Darmowe pod względem zainteresowania, talenty, zdolności, preferencji, specyfiki układu nerwowego (temperamentu), itp Rodzice stworzyć warunki do ujawnienia szerokości indywidualnej osobowości, która znajduje się w ich dziecka. "... Możesz dać im swoją miłość, ale nie myśli, bo mają swoje własne myśli. Możesz dać schronienie ich ciała, ale nie ich dusze, za ich dusze mieszkają w domu jutra, którego nie możesz przyjść ... "(c) Khalil Gibran.

Do rodziców z wyprzedzeniem, aby zabezpieczyć swoje życie od negatywnych emocji związanych z wiedzą, że ich dziecko ma dorosły własne życie, to oczywiście trzeba budować relacje z dzieckiem, oparty na szacunku, zaufaniu i akceptacji. Jest piękne zdanie: "Jako rodzic należy do dziecka, a dziecko będzie odnosić się do rodziców i do wszystkich innych."

Ponadto, rodzice, zwłaszcza matki, ważne jest, aby uświadomić sobie, że oprócz życia swojego dziecka, jest też ich życie. Bardzo często zapomina się matka, dając się całkowicie opieki i wychowania dziecka. Jest to jeden z dość poważnych błędów, jak w przyszłości, matka, nieświadomie, a co gorsza, świadomie będą żądać odszkodowania za zasobów dziecka, że ​​spędzonych, są ukierunkowane na całym dziecka. To tylko protestować i gniew ze strony dziecka.

Oczekiwania - to coś, co zwiększa odległość między pokoleniami. Oczekiwania - często jest nadzieja, aby zrealizować swoje cele poprzez kogoś. Kiedy rodzice oczekują od dzieci w pewnym zachowaniu i reakcjach, określonego wyboru edukacji, zawodu, partnera, tracą kontakt ze swoimi prawdziwymi dziećmi. Tracą zdolność do korzystania z ich obecne osiągnięcia i sukcesy. Rodzice, którzy żyją w oczekiwaniu, nie może zostać w teraźniejszości. Mianowicie, pobyt w teraźniejszości i mieć życie. A co jest ważniejsze - być w kontakcie z dzieckiem, tu i teraz, albo budować konkretne plany na przyszłość? Myślę, że odpowiedź jest oczywista.

"Charakter szkoleń"

"Charakter szkoleń" - to najważniejsze zasady pedagogiczne, po przepuszczenie nauczył mnie wielki i ukochanego Nina Mikhoels.

To o wiele rzeczy: jeśli dziecko próbuje różne wyrazy twarzy, krzywiąc się w lustrze, jeśli język jest próbować nowych słów i wyrażeń, chce mieć nie jeden, ale oba. Lub odpowiedź nie jest to, co dorośli chcą usłyszeć, czy uważamy, że jest zimno, a on twierdzi, że jest gorąco, lub nie zachowują się w ten sposób myślenia jest prawo ...

A kiedy dorośli gorączkowo powtarza to samo pytanie: "Dlaczego to robisz", odpowiedź na nie często nie istnieje. Nie istnieje. I okazuje się, że jedyną rzeczą, która kryje się za tym pytaniem twój - pragnienie kontrolowania. Dokładniej iluzja przejęcia kontroli. Bez których czasami trudno poradzić sobie z samym sobą.
Teraz już wiem: jest najbardziej nieoczekiwane i dziwne dla nas, "szkolenie". Nie muszę wszystkiego rozumieć. I to nie jest w stanie. Dlaczego? Tak natura chciała. Jego i moje.
A jak często chcesz dumni z miejsca coachingu ... Nic nie można zrobić: to już podjęte.
To jest.